27 Ocak 2017 Cuma

İzmit-Ankara-Arkadaşlar-Yollar


15 günlük karlı, yağmurlu İstanbul macerasından sonra,
Harem den kalkan otobüs henüz elime tutuşturulan kahveyi bitirmeden beni İzmit-Halkevi'nde indiriverdi.


Bu şehrin gözü yaşlı haline alışkın olduğum için yağmur hiç gücüme gitmedi.
Hani yağmasa, bir şeyler eksik kalacaktı sanki.
Kadıköy de bilet almalarına yardımcı olduğum üç İtalyan, yol boyu hiç susmadıkları için mi nedir
şakaklarıma yerleşen ağrı eşliğinde yolumu evire çevire, uzata uzata gittim varacağım yere.

Bir gün Kabristan ziyareti, bir gün arkadaşlarla yemek, gece kalmaları falan...
Hepsi hepsi iki gün.



Yine de huzur oldu, yerleşti kalbime.




 Gelenek haline geldi. Yaz, kış ne zaman gitsem, marinadaki bu emektar teknede balık yiyoruz.
Teknenin motoru yok ama ikinci kattaki salonun tam orta yerinde bir kömür sobası var :)
Garsonumuz beceremeyince biz yaktık, etrafına dizildik. 
Sobalı günlerin anıları eşliğinde bir güzel ısındık.


Bana göre şehrin simgesi olan Saat Kulesi teknenin içinden böyle puslu göründü.
İzmit (Nikomedia) 46 yıl Doğu Roma İmparatorluğu'na başkentlik yapmış bir yerleşim.


                                                                               
Kulenin bir de güzel fotoğrafı olsun dedim. Bunu buldum.


Bir de bunu.
Çünkü 
Kaldığım yerden geceleri aynen böyle görünüyordu körfez.




Atatürk heykelini anmadan olmaz!

O yıllar yılı bana hep batıyı gösterdi, ben doğuya gittim ne hikmetse.
Belki de Selanik'i işaret ediyordur. İkimizde oradan geldik. Diyerek :)
Ata'm ya, sen şimdi Selanik'i gösterirsin, ben Pekin'e falan giderim. Aman! diyeyim.

Aslında bakmayın siz sanayi şehri dendiğine, benim için okul yıllarımın, gençliğimin kenti İzmit.
Bu yüzden her ziyaretim aslında bir "Sıla-i Rahim"


Güler'in bakışında 40 küsur yılı birbirimiz hayatlarının içinde yaşamış olmanın şaşkınlığı, 
benim yüzümde ise mutluluğu var. Yoksa, uzaylı falan görmüş değil :)).

İlkokul yaşlarımızda o Eskişehir den geldi körfez şehrine, ben İstanbul dan.
Ben onun doğduğu şehir Ankara da yaşıyorum 17 senedir, o ailemin yattığı topraklarda hala.
Hayat nasıl da garip oyunlar oynuyor insanlarla değil mi?

*********

Şimdi çok özlediğim evimdeyim. 
Birikmiş bir yığın işim var. Ziyaretler, alış verişler, yeni yeni işler...
Söylemeden edemeyeceğim. Bakın bu "yeni yeni"nin altında çok güzel bir şey var.

Yakında anlatırım, haftaya belki de  :))

Arada böyle uzaklaşmak iyi geliyor galiba.,
Yoksa sabahın 5'inde, Ankara'nın ayazında, mahlep kokulu ışıklı bir pastanede,
şehrin uyanışını beklerken niye güler ki insanın suratı?




14 yorum:

  1. İzmit şimdi biraz karlı. Güneşli günlerde daha güzel. Karanlıkken pek sevmiyorum İzmit'i :)
    Sevgiler İzmit'ten

    YanıtlaSil
  2. İzmit'i seviyorum. Güzel ve şirin bir şehir. İş için bir kaç yıl gidip gelmişliğim var. Keyifli bir yolculuk olmuş. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İçinden ziyade etrafı daha sevilesidir aslında. Değirmendere, Gölcük, Karamürsel... Benim çocukluğumun sayfiye mekanları.
      Deniz olan yer şirin oluyor zaten değil mi?
      Çok sevgiler.

      Sil
  3. İyi gelmez mi, daha sık gelmelisin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet ama değil mi? Her seferinde, yani her gittiğimde bunu söylüyor ama bir türlü yapamıyorum Handan.
      2017 planlamasında daha çok İstanbul, İzmit olsun diyeyim yine de :))

      Sil
  4. Gülmek doping etkisi yapar canım hep gül inşallah körfez manzarası süper

    YanıtlaSil
  5. Yolculuğun, yolların en güzel ve heyecanlı yanı değer verdiklerimizle kucaklaşıp hasret gidermek. Çocukluk arkadaşınızla taçlandırmışsınız siz de:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne guzel ifade ettiniz. Gercekten kavusmalar olmasa yolculugun ne anlami olurdu? Ya da ayni yerlerlere defalarca ne diye gidilsindi?

      Arkadas candir :)

      Sil
  6. O manzaraya bakan bir evim vardi bir zamanlar :( Birgun bir deli ruzgar esti, bizi baska bir sehre savurdu canim. Bazen iyi ki gelmisim diyorum. Hatta cogu zaman :) Vardir degil mi bir hayir ?

    YanıtlaSil
  7. Gece çektiğiniz körfez fotoğrafına bayıldım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok yok, onu ben çekmedim. Google Görsellerden ;)

      Sil
  8. İzmit,İzmit,ahhh İzmit.
    O saat kulesi dile gelse de anlatsa ben yeniden dinlesem.
    Sağol yeniden dillendirip yüreğimi şenlerdirdin,arkadaşım.
    Birlikte bir daha ki sefere...İnşallah.
    Fotoğraflardan en güzeli o dostun omuzunda ki güveni...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımsım ya... Bak duygulandım şimdi :(

      Sil