898

 

Bu blog da bir sayfa açıp 898 kere bir şeyler anlatmışım.
 Kim okur, ne düşünür, beğenir, beğenmez pek de umursamamışım. Aslında zaman zaman kendime

 " boş ver " demişim de, bazen akıllı-uslu görünmeye pek bir gayret etmişim :)
Mutlak bahsetmişimdir daha evvel.
Ben uzun yıllar blog yazan değil okuyanıydım :)
Okudum, blog dünyasında sörf yapıp, inanılmaz marifetli insanların harika işlere özenip çok şey öğrendim. Sonra bir forumdaki ( Altın Örgü ) Antalya Huzurevi'ne  yardım çağrısından haberdar olup katıldım aralarına.
Birden, aynı işleri yapmaktan zevk alan pek çok arkadaşım oluverdi. Bugün bile bu sayfaları takip eden, beni çok önceden tanıyan, gerçekten gönlümde yeri olan güzel insanlar var o günlerden.
Yıllarca o forumun bir köşesinde  "Bir Tatlı Huzur" başlığı altında yazılar yazdım. Kimi gün bir şiirle, kimi gün bir fotoğrafla  hayatın gülen yüzünü göstermeye, aslında görmeye çalıştım.
Bir çok yardım etkinliği düzenledim sonra. Hasta çocukların, yalnız kalmış yaşlıların, yardım bekleyen okulların adresleri eklendi defterlerimize.
Dünyanın uzak köşelerinden güzel kalpli  arkadaşlar koli  koli  insanlık gönderdiler.
Benim küçücük adımlarıma koşarak katılanlar, benimle paket taşıyıp, yollara düşenler oldu. Onlar ki, bugün de yanımda, benimle hiç yüksünmeden yürüyorlar.
Zamanla kalbimizden değilse de forumdan ayrı düşen arkadaşlarımın bu yardım etkinliklerinde bizimle olma isteği, önerisi ve ısrarı ile Bulut Gölgesi'nin ilk sayfasını açtım.
Sonra anlatmaya başladım.
Anlattıkça samimiyetin ve sevginin satırlardan dahi hedefindekilere ulaşabildiğini gördüm.
Kelimelerin ve içtenliğin gücüne şaşkın, bakakaldım.
İnanmadığım hiç bir fikri, hissetmediğim tek bir duyguyu paylaşmadım. 
Aslında yazmadım, sizinle konuştum ben.
Ve bugün, beni bunca zaman dinlediğiniz için size teşekkür etmek istedim.
Her kimsen, nerede ve ne yapıyorsan...Bu satırlar senin için.
Maden ki geldin ,madem ki buradasın...Çok teşekkür ederim.
Yine gel olur mu?
Gitmeden çiçeklerden birini almayı unutma !
Birini seç ve kendine hediye et.
Şairin de dediği gibi;
"Hayat bize sunulmuş bir armağandan başka nedir ki ? "

Sevgimle.

              ***

Bu satırları yıllar önce 500. yazımı paylaşırken yazmışım. Evet, bir zamanlar çok yazanlar listesindeymişim :)) Çünkü yıl 2012 imiş. 

Anlayacağınız eskiden buralar hep dutluktu .

Blog bir anlamda kişisel arşiv de olunca, bugün bir görsel ararken rastladım 500.yayına. Aradığımı bulamadım ama 1000. yazımı yazmayı beklemeden bu karlı, güneşli, rüzgarlı velhasılı şaşırtan Ankara gününde sayıyı güncelleyerek bir anma yapmak geldi içimden. Kısmet olursa 1000. Yayında da yazarım bir teşekkür. Hayata, kendime ve size.

Olmaz mı?

 ***bu arada görsel benim değil "Çiçek Bahçesi" yazdım ve bunu seçtim.