Ümitköy Huzur Evi
21/03/2010
Merhaba.
Hayattan payımızı düşeni yaşayıp dururken,günlerini kalabalıklar içinde yalnız geçiren
yaşlılarımız için hediyeler hazırlamaya başladım ben biliyormusunuz.
Gönül yaramın ilacını bu defa bilmediğim yaşlı eller sürsün,belki iyi gelir,dedim.
Daha önceki yaşlılar haftası etkinliğinde hazırladıklarını gönderemeyen arkadaşımın paketi ile başladı her şey.
Henüz hangi Huzur Evi olur adresimiz bilmiyorum.
Varsın bilmeyeyim.
Hele biriksin bir şeyler...
Bulurum elbet sevindirecek bir yürek,güldürülecek bir kaç yüz.
Bakın geçen defa etkinliğe çağrı yazımda ne demişim?
''Ben aile büyüklerime yaşamın zorluklarnı aşmada yardımcı olabilme mutluluğunu yaşayan biriyim çok şükür.
Ne kadar şanslıyım.
Onların mutluluğu benim için daima sıcacık güvenli bir giysi gibidir.
Hergün kapıyı usulca çekerken duyduğum belli belirsiz dualar kadar hiç birşey güven vermez,içimi ferahlatmaz benim.
Yakınlarımız onları sevdiğimizi elbet bilirler.
Onlar bilirler de...
Ya kalabalıklar içinde yanlızlığı yaşayanlar..?
Onlar da bilirler mi birilerinin onları düşündüğünü,onlar için üzüldüğünü ?
Belki bilirler.
Belki bilmezler.
Belki unutmuşlardır.
Hatırlatalım mı hep birlikte?
Bir çift patik,bir yemeni,sıcacık bir yelek hatırlatsın mı onlara bu dünyada sevginin hep var olduğunu ?
Yumuşacık bir şal, kollarımız yerine sarılsın mı yorgun omuzlara?
Evde kullanmadığınız bir seccadeye beş vakit bir yaşlı alnı değse,tesbihlerinizden biri onun elinin sıcağında dönse..
Siz neyi yakıştırırsanız...Diyerek bitireyim yazımı.
Yoksa ben yazar dururum böyle buğulu.''
Sizlerde katılmak isterseniz bu defa 15 Mart a kadar hazırlık süremiz var.
******
Tarifsiz acımı paylaşan,sesiyle,yazdıklarıyla karanlığıma ışık olan tüm dostlarıma
Annemin çok sevdiği sarı bir gül ile teşekkür etmek istiyorum.Kabul buyurun.
Her birinize teşekkür ederim....Pek çok.
