Geçenlerde, -ne yapıyorsun? diyen arkadaşıma,
-icat çıkarıyorum! Yazmıştım.
Bu fotoğrafın altına -Çalıştım, çabaladım. - hazırlıklar sürdü...dersem külliyen yalan arkadaşlar.
Bir süre önce yaptığım "kapı tutucu" çok beğenilince ve bendeniz Lütfiye'nin şirin atölyesi PUKKA SANAT da vakit geçirmeye can attığımdan, bu proje neredeyse kendiliğinden gelişti.
Gelir misin? diye sorduklarım da "he" deyince dün çok güzel bir gün geçirdik, kendi masal evlerimizi tasarlık, diktik. Hem de eski kotlarımızı kullanarak. Hedefimiz "sıfır atık" !
**********
Bu ıncık cıncık kesme işleri epeyce vakit aldığı için ( Hem araştırdım canım. Baktım bu çalışmalarda katılımcıların elleri sıcak sudan soğuk suya sokulmuyor), canım katılımcılarıma (!) ön hazırlık yaptım. Her ev için kullanılacak figürlerden mini setler hazırladım.
Çamaşırlar dizildi,
Gerçekte var olmasa da, masallardaki renkli ağaçlardan biçildi.
Çiçekler rengarenk pencere önlerine sıralandı. Hem de minicik minicik hazırlandı.
Tavuklara ne kümesler inşa edildi. Kapılar pencerelendi.
(Ne çok pembe kapı hazırlamışım :) )
Ve Mutlu Evler yapma vakti geldi.
Erkenci, çalışkan öğrencilerim masa başına kuruldular.
Sonra bir faaliyet, bir faaliyet...
Kapısının yanına elma ağacı konduran Müzoş elmaları işlerken nasıl da mutlu.
Ay yenmiyor onlar hayatım, yenmiyor :)
Dikiş dikmeyi bilemem diyen, rölyef ustası Yelda Hanım coştu, coşturdu hepimizi.
Bahar'cığım zaten öyle marifetli ki, erken geldi, yol aldı resmen.
Dersin en tembel öğrencisi olarak ben de çay keyfi yaptım bol bol.
Günün sonunda " işte güzelim evlerimiz!!!" demek isterdik ama diyemiyoruz.
Neden mi? Çünkü bitiremedik :))
Biz o pozları haftaya sakladık inşallah. Yine toplanalım, yine eğlenelim diye.
İşte böyle;
Sizin de içinde yaşadığınız evleriniz mutlu, neşeli evlerden olsun.
Tıpkı bizim kapıları bekleyen bu şeker evlerimiz gibi.
