Bu ne şimdi?

Burası Ankara-Ulus civarı. Daha önce Öğretmen Evi'nin bulunduğu alanın hemen yan tarafı.

Antik kalıntılarla ilgili bilgilendirici bir yazı göremedim. 

Göremedim diyorum çünkü ben fotoğrafları çok yüksek bir yerden,Heykel den Kale ye çıkan yoldan çektim. Yani varsa da göremezdim zaten.

Evler falan tamam.

Amma velakin, bilenler yazsın lütfen. Bu yüzyıllar öncesinin yapısına, bu eklenti nedir ya?

Restorasyon mu bu şimdi ?

Nasıl bir çirkinliktir anlamadım. Bende mi var bir tuhaflık? 

Söyleyin, valla gücenmicem.

Antik tiyatronun seyirci basamakları belli, var zaten...

Ben arkeolog falan değilim ama güzeller güzeli ülkeme yapılan bu makyajı hiç sevmiyorum. 

Biri bunları planlayanlara anlatsın n'olur...

Zaten canım sıkkın. Günler geçti ben hala etrafı kömür karası görüyorum.

Bugünlük böyle..Incıklı, cıncıklı yazılar yazabildiğim zaman yine görüşürüz.

Güzel bir hafta diliyorum.

Karadan daha kara

Karadan daha kara günler yaşıyoruz.

Nasıl anlatılır ki bu acı... Benim bildiğim kelimelerin hiç biri öyle güçlü değil ki...

Ekmek parası, alın yazısı oldu bunca cana.

Yazsan, düşündüklerini anlatamama kaygısı. Yazmasan içindeki zehrin her gün artan acı tadı.

Teselli olacaksa eğer;

Unutmayalım,Yüce Allah'ın şaşmaz terazisinde yapılanların tartıldığı bir gün var!

Annem

Ben papatyaları sevdim, sen daima sarı gülleri.

Gül kokulu annem, sensizlikte büyüyorum.

Bir ilmek de ben attım :)

Bu neşeli kareleri örmek gerçekten çok zevkli.

 Böylesine güzel bir amaç için olunca elbette daha da zevkli :)

Yanlarına bir kaç yelek, hırka, bebek çamaşırı ve sevimli patiklerle şimdiden kocaman bir çanta oldular bile.

Projenin sahibi Ankara lı bu güzel hanımlarla tanışmak için sabırsızlanıyorum doğrusu.

Sizinde yün torbanızda bebekleri sarıp sarmalamak üzere bekleyen yumaklarınız vardır belki.

Ya da şişleri eline tutuşturuvereceğiniz yakınlarınız.... Kimbilir   ; )

Güzel bir pazar günü olsun.