Işığınızla Kalpleri Bir Kez Daha Aydınlatır mısınız?

   

   

Biliyor musunuz, herkes gibi hayatı gelişine yaşamaya dalıp gitmişken, birden o dönemeçte buluyorum kendimi.  Bakıyorum, bahar gibi, gün gibi aydınlık bir yol uzayıp gidiyor önüm sıra.Tıpkı bugün olduğu gibi. 
Çok bilmiş göründüğüme, "benden kaçmaz" hallerime bakmayın ne olur. Çoğu zaman el yordamı ile buluyorum yönümü çünkü.
 Bazen de bir tatlı tesadüf pırıl pırıl bir ışık hüzmesi olup tam önüme düşüyor. Takip ediyorum ve bakıyorum ki, o yol ya hasta çocuklara  ya da bir huzurevinin acıtan yalnızlığında gün dolduran yaşlılara varıyor.

Yalniz çıktığım ve yalnız kalmaktan ölesiye korktuğum her başlangıçta 

hemen biri, biriniz tutuyor elimden. Oh... nasıl rahatlıyorum bilseniz...

Şimdi bu inançla yazıyorum size.

Yılın bu döneminde, yine   SERÇEV Yeni Yıl Balosu'nda ve LÖSEV Lösemili Çocuklar Derneği' nde dağıtılmak üzere çocuklarımız için hediyeler hazırlayacağız.

Belki "elimde çocuklar için bir şey yok ama yaşlılar için var" diyen olur. Olur, onları da Huzurevi'nde dağıtırız.

Ne yapabilirim diyenler için;

En kolayından el yapımı kartpostallara ihtiyacımız var yine. Duvarlarına panolarına asıyorlar sonradan. Gittiğimde gördüm ;) 

Bu uyku arkadaşlarına bayılıyor çocuklarımız. Özellikle hastane yatışı olan Lösev Çocukları. Bizim küçük, cesur savaşçılarımız.

Her zaman olduğu gibi el yapımı ve yıkanabilir olan oyuncaklar Lösev'e.

Pastel, kuru boyalar ve resim defterleri her zaman, her yerde  makbul hediye  :)

Belki işiniz çok. Almaktı, hazırlamaktı, postaydı.... Olur ya.  
O zaman sadece dualarınıza talibiz. Bir duanın içinde olmak ne güzel şey!

Tüm insanların sevildiğini, bir kalpte yeri olduğunu bilmeye ihtiyacı var. Sandığınızdan, sandığımdan daha çok. 
Bunu elimi tuttuklarında, bakışlarında görüyorum. Her biri hatırlanmanın sevinci ile gülümsüyor. Taa gözlerinin içinden geliyor mutluluk ve teşekkür.

Bu sevinçlerin ortağı olmak isteyenler bana yazsınlar lütfen.
Çünkü siz olmadan eksiğim. Siz olmadan yol alamam.

tlnbozkoyunlu66@gmail.com

Bir maniniz yoksa bu masa sizin için!

*****

Ve birlikte yürüdüğümüz yollarda yaşadıklarımız için buraya 
 TIKTIK lütfen

Ekim Hasadı

Nursel Sökmen Bayram'ın "White Angels" Sergisini gezdik

  

 ***********

 'BOŞLUK' 

Hepimiz bir "boşluk" yaşıyoruz hayatta.

Göçler, ayrılıklar,uzaklıklar, maddileşen değerlerle değersizleşen insan yaşamı; 

boşluğun sardığı kocaman bir çemberin içindeyiz aslında.... Diye anlatılıyor serginin teması.

***********

Büyük şair Nâzım Hikmet’in ölümsüzlüğünün 54. yılı anısına hazırlanan resimlerden oluşan bir sergi bu.

Ressam Haydar Özay'ın 44 eserinin yer aldığı sergi, “Salkımsöğüt” ve “Masalların Masalı” gibi Nâzım Hikmet’in şiirlerinin resimsel yorumlarından, büyük şairin şarkılarının sözlerini yazdığı “Lüküs Hayat” operetinden yapılmış resimlere kadar uzanıyor.

**********

Ve çok beğendiğim bir tiyatro oyunu;

“Neyzen Deli mi, Veli mi…” 

3 Sergi  + 1 Tiyatro Oyunu  + 1 Müze... Ne kaldı?

Bebek Hırkası

Ortaokul yıllarında böyle kızılderili esintili (!) bir kazağım ardı.

Neredeyse diğer tüm kazaklarım gibi onu da annem örmüştü. 

Çok severek giymiştim o pembe kazağı.

Öyle bilinen yakadan başlama bir hırka örecektim göya.

Hatta uslu uslu robaya kadar da örmüştüm bile.

Sonra upuzun bir yoldan, bir dolu hatıra,  pembe kazağımı da kollarından tutup getiriverdiler gözlerimin önüne.

Bu hırkanın onu hatırlatan iki yanı var. Biri üst kısmının haroşa örülmüş olması,

diğeri elbette saçakları.

İyisi mi, bir dahaki sefere birebir aynısı bir kazak öreyim ben. 

Olmuyor böyle "tut" diyen anının kuyruğu olmak canım!

Bir sahibi çıkana kadar, elime geçtikçe bana güzel günleri hatırlatmaya devam edecek.

Anne elinden giyinen, bayramlara sevinen, okul dışında rast geldiği öğretmenlerine yüz metreden başı ile selam çakan ne güzel çocuklardık.

Kasım ile gelen bu yeni mevsim güzelliklere açılan bir kış olsun.
Kimseler soğuktan üşümesin, aç açıkta kalmasın, karnı da kalbi de doysun inşallah.
Amin