Tülinciğim ne güzel anıların seninle hala...Biliyor musun bende pek fazla bir şey yok,babam memurdu ben de öyle,çok taşındık ve her taşınmada bir parçam kayboldu,o nedenle çok özenirim ben geçmişten taşınanlara...Sevgiyle kal...
biz ve bizim yaşıtlarımız çocukken,el işleri yapardık...Hatırlıyorum da ilk dantelimi 11 yaşımda örmüştüm... şimdiki çocuklara yaptırmaya kalksak ne derler acaba bize... dünün minik, bu günün marifetli ellerinin, ellerine sağlık..
evet bende bir zamanlar böyle el işleri yapmıştım hiç atamam şimdi düşünüyorm da o el işini yaparken gerçekten neydi duygularım hiç birini hatırlamıyorum..sevgiler..
Tülinciğim ne güzel anıların seninle hala...Biliyor musun bende pek fazla bir şey yok,babam memurdu ben de öyle,çok taşındık ve her taşınmada bir parçam kayboldu,o nedenle çok özenirim ben geçmişten taşınanlara...Sevgiyle kal...
YanıtlaSilBen de sakladıklarım konusunda seçiciyimdir colette.
YanıtlaSilEmek verilenlere kıyamam hiç.
Yaparken çok anlamıyor insan ama yıllar sonra el emeğine dokunduğunda, ne çok şey hatırlanıyor, sevgilerle...
YanıtlaSilEvet canım,ben bu işime baktıkça gülerim.
YanıtlaSilO günlerde olan komik bişeyi hatırlatır.
Bak yine güldüm :))
biz ve bizim yaşıtlarımız çocukken,el işleri yapardık...Hatırlıyorum da ilk dantelimi 11 yaşımda örmüştüm... şimdiki çocuklara yaptırmaya kalksak ne derler acaba bize... dünün minik, bu günün marifetli ellerinin, ellerine sağlık..
YanıtlaSilevet bende bir zamanlar böyle el işleri yapmıştım hiç atamam şimdi düşünüyorm da o el işini yaparken gerçekten neydi duygularım hiç birini hatırlamıyorum..sevgiler..
YanıtlaSil