17 Ağustos 1999' A Dair

Bir yaz gecesi yine nedensiz terketmişse uykum beni.
Şehrin ışıkları körfezin pırıltıları olmuşsa gözlerimde.
Ben o gecedeyim.

Toprağın,göğün,denizin canlanıp canlar aldığı O yerdeyim.

13Yıl oldu.

Yara aynı...Sızı da.

Dün gece dostlarım aradı.''Tören var'' Dediler.

''Aklımızdasın''

Aklımdasınız.

Bugün dokunmasınlar bana.

Aramasınlar.

Çiçeğimi aldım,eski bir arkadaşa gidiyorum.

Dedim ya yokum burada.

Ben pencereleri denize bakan evimdeyim bugün.

Bahçesine diktiğim gümüş yapraklı söğüt dalları ağaç olmuşmudur diye meraktayım.

Kapı pervazındaki çocuklarımın basamak basamak boy çizgilerine dokunmaya,

duvarlarındaki minik el izleri duruyor mu diye bakmaya gidiyorum.

Sevinçlerimin,kederlerimin sessiz ortağına,yıllarca sevip bir gecede terk ettiğime gidiyorum.

Ben bugün eski bir arkadaşa,

pencereleri denize bakan evime gidiyorum.

(Önceki yıl yazdıklarım bunlar.Her yıl aynı gün,aynı duygular...)