Hayat Geçip Giderken

Ara sıra elime alıyor olsam da bu bebek yeleği bitti.
Pek ağırbaşlı bir şey oldu  canım : )

 Bugünlerde kumaşlarla,iğne ipliklerle,düğmeler ve de dantellerle epeyce haşır neşirim.

Gelgelelim dikiş dikmek gerçekten sabır işi.

Hele ki benim gibi eli uçan birilerine göre hiç değil. 

Lakin ben inatla,dike söke devam ediyorum çalışmalara.

Tabii buna dikiş dikmek deniyorsa ; )

Ben sabrımı (daha doğrusu sabırsızlığımı) terbiye etmeye çalışıyorum aslında.

Bir kumaş çanta daha.
Görende yakında marketlere seri üretime geçiyorum sanacak.

İşin en zevkli tarafı süslemek.

Project Bag.
İlk duyduğumda evrak çantası falan sanmıştım inanır mısınız?.
Bunlardan Serpil'e Güney Afrika dan bir çift geldiğini duyunca bakayım dedim.
Bir ne göreyim! Bu bizim bildiğimiz kırk yıllık el işi torbası ayol .
Uzak ülkelerden yazışıp tanıştığım bir çok el işi tutkunun arayıp bulamadığı şey.
Elim değmişken birkaç tane de bunlardan dikivereyim dedim.
Benimki biraz değişik oldu.N'apayım, bu modelin dikim aşamaları vardı arşivimde.

Bu ilki.
Astarlı,bağcıklı,azıcık da süslü yaptım.
Biçilmiş masa başında duran kardeşleri de mevcut.Sabırla beni beklemedeler.

Esi kotdan bir mutfak önlüğü daha diktim bu arada.
Selvi Boylu'nun pantolanından bana bir takım döpiyes (hemde çantası ile takım) çıkabilecek neredeyse.

Yorgunluk atmak için de çay ve elde açma börek vardı.

Çocukların vizeleri başladı ya,bizim evde hamur işi imalatı tavan yaptı.Çay,kahve tüketimi de öyle.

Yoksa bunca işin içinde zor açardım ben o böreği. 

Lor ve pırasa koydum içine. Bergamotlu çayla....Hımm  Güzel oldu.