Sibel'in Hobi Dünyasında

(Fiamma Şule, bendeniz, Dolunay, Bahar, Nalan ve Serpil Abla ve

bu fotoğrafda yer almayan Nurayca Tasarımların zarif sahibesi Nuray Hanım hep birlikteydik)

*******

Cumartesi günü demiştim ya size " Hayat Sokakta" diye.

(bknz: bir önceki yazı )

Sokakta değil de, hayat Sibel'in Hobi Dünyası'ndaymış  meğer :)

İstanbul dan konuklarımız Şule ve Serpil Abla cuma günü Ankara ya geldiler.

Cumartesi öğle vakti Sibel'in Hobi Dünyası'nda buluştuk.

Ne eğlendik, ne eğlendik....Konuş konuş bitmedi hiç bir şey.

Zaten konuşmayı hiç sevmem ya (!) yoruldum resmen.

Bir taraftan ona bak, buna bak. Onu sor, buna dokun...

 Bu güzel atölyenin hikayesi ise şöyle;

Geçen bahar Sibel oturduğu apartmanın giriş katındaki bu mini mini daireyi aldı,

Ama nasıl bir macera ile, nasıl bir stres yaşayarak bilemezsiniz.

Sonra emek, sabır ve zevkle bu şirin hale getirdi. Ellerine sağlık, pek de iyi etti.

Şimdi istediği saatde evinden çıkıyor, hoop atölyesinde.

Eşi ile birlikte ahşap objeler hazırlıyorlar boyama sevenler için.

Sipariş de çalışıyorlar, bilinen modelleri de. İsterseniz boya, vernik...ne lazımsa yanında veriyorlar.

Yakında bu şirin atölyede workshoplar da düzenleyecekler inşAllah.

Ben bir teklif aldım bile amigurumi üzerine.

Bir gün hep birlikte "Captain Cute The Prite Teddy" öreriz belki.

Ya da " Fuzzy Panda" Ne dersiniz?

Şule'm, Müzeyyen Hanım'cım ve Sibel.

Gül, gül Sibel'cim.

 O güzelim horozu ben alsam ben de öyle gülerdim valla.

Müzeyyen Hanım'ın eline sağlık. Benim etkinliklerimin değerli bir katılımcısıdır kendisi.

Sultan Hanım kahve keyfinde :))
Biraz da yorulmuş mu ne?

 Acıktığımda bu masa gözümün önüne geliyor kaç gündür.

Siz kendinizi çekin, ben sizi :)
Nalan laf atadursun, Bahar'ın yakışıklısı hiç birimize pas vermedi.
Hatta aramızda en aklı başında, sakin olan oydu :)

Nalan'ın meşhur eldivenleri. Renk renk örmüş bi güzel.

Bunlar sipariş üzerine İstanbul'a gittiler.

Öyle kuru kuru kahve fotoğrafı olur mu hiç?

Aldım elime fincanı gezdirdim durdum.

Oraya mı koyup çeksem, buraya mı diye.

Kalpler, matruşkalar, mantarlar...Baksanıza deniz feneri bile var.

Kim, neyi severse artık ;)

Şule'nin kişiye özel kocakarıları. Bu defa Nalan'ın kızını çalışmış. 

Elinde babasının bisikleti ile.

Sen zorsun dedi.

Eline ne vereyim...Nakış mı, örgümü, fırça mı, kalem mi....Zorsun, zor...

Allah ne verdiyse .Dedim ben de.

*********

10 Kasım Pazartesi günü 

Tandoğan da tekrar buluştuk.

Bu güzel, çoşkulu kalabalığın parçası olduk.

Hüzünlendik, gururlandık...Bir kez daha minnet duyduk.

                                                          Ayrılık vakti geldi çattı sonra...

Yine gelin güzel dostlar.

Biz size doyamadık...