Küçük Şeylerle Sevimli İşler

Burayı biliyorsunuz artık değil mi?

Demetevler Fatma Uçer Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi

Fatma Hanım, gelenleri taş üzerinden bile hissedilen sımsıcak bir tebessümle karşılıyor her daim.

 Gittiğimde usulca yanına sokulup, kulağına bir teşekkür fısıldıyorum kendisinin.

Bu defa gidiş nedenim yaşlılarımızın doğum günleri değil.

 Geçen yıllarda bir çok kez ayda bir gerçekleşen toplu doğum günlerine gidiyordum.

 Ben sayılarına göre hatta biraz da fazlaca hediyelerini hazırlıyordum. 

Başka gönüllüler, müzik ,dans gösterileri düzenliyor, hatta korolar bile

mini konserler vermek üzere geliyordu.

 Bazen de yeni yıl hediyeleri götürüyordum çocuk gibi sevinelim diye.

O gidişlerimden birinde el sanatları öğretmenleri sevgili Tuğba Hanım benden yaşlılarımız için el işlerinde kullanacakları malzemeler istemişti.

Hani ben de yedi düvele haber salıp hazırlığa girişmiştim.

İşte o günden sonra yünler, keçeler, incik, boncuk, ahşap ve kumaş boyaları... birikti de birikti. 

Evde bir klasör dolusu transfer için renkli fotokopiler,

sepet dolusu sevimli dekopaj peçeteleri vardı.

Hepsi derlendi toplandı ramazan öncesi huzurevimize bırakıldı.

Bir bardak demli çay, biraz sohbet, bolca teşekkür günün özeti.

Başlıkta da dediğim gibi;

Küçük şeylerle, sevimli işler benimkiler. Ay bir de ruha bir iyi geliyor ki, sormayın!

Hazır böyle demişken, geçen yayımda fotoğraflarda gördüklerinizi göndermeden çektiklerimi buldum :)

Edremit Huzurevi ne gidenler hani.

Onlara da hem hobi malzemeleri, hem anneler günü hediyeleri göndermiştim.

Duydum ki, hanidir yolumu beklerlermiş.

Birlikte yemek yiyelim, bir bardak çayın yanında hasret giderelim isterlermiş.

Davete icabet gerek elbet.

 Ne diyelim...  Kısmetse hele bir bayrama erelim de.....

Görelim Mevla neyler, neylerse güzel eyler. Değil mi dostlar?