24 Ocak 2018 Çarşamba

"Bir Ulusu Giydirmek: 1956-2000 Yılları Arası Sümerbank Desenleri" sergisi



Davetiye geldiğinde bunun bir sergiye değil, geçmişe yolculuk bileti olduğunu anlamıştım :)

İşte o yüzden, o gün sadece bu açılışta bulunmak üzere çıktım evden. 
Merkeze uzak ikamet ettiğimden, genellikle üç beş işi aynı güne sığdırır, deli danalar gibi oradan oraya koştururum.Bu yüzden çantamda hep bir ajandam, yetmedi, cüzdanımda alınacaklar listesi ve yine de içimde bir şeyleri unuttum kuşkusu ile düşerim yollara. 
Bu defa öyle değil. Sakin sakin, hanım hanımcık hazırlandım. Akşam vakti bol ışıklı nezih bir kalabalığa ev sahipliği yapan salona gittim. Arkadaşımda gelince açılışı yaptık hepbirlikte :)


İzmir Ekonomi Üniversitesi Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi Arşivi'nin 
hayata geçirdiği bu sergi belli ki çok özenli ve özverili bir çalışmanın ürünü.




Bayramlarda komşu teyzelerin hediyesi  çiçekli mendillerimiz, okul zamanı cebimize özenle yerleştirilen bembeyaz  mendiller genellikle Sümerbank üretimi olurdu. 



Sümerbank porselenleri de mutfakları süslerdi. Annemin Sümerbank dan alınmış bir pasta takımı vardı. Mahallenin evlenen kızlarına da hep pasta takımı alır götürürdü zaten. Her şeyin "ha" deyince bulunamadığı, bulunsa da alınamadığı zamanlardı işte. 





Babalarımızın çubuklu pijamalarının kumaşları,


annelerimizin dikoltaları (!) hep o tezgahlardan çıkardı.



Kumaş güzel, desen iç açıcı, model çok şık... Sizce?


Bu zarif hanımın elbisesi Sümerbank kumaşı imiş. Açılışta dikkatimizi çekmiş ama fotoğrafını çekmekten çekinmiştik.  ÇSM nin sayfasından bu yüzden aldım :)


Bu fotoğraf da siteden çünkü o akşam, o kalabalıkta bu güzelliği fark etmemişim.

Şimdi;
İnsanın içinde tekrar tekrar gitme isteği uyandıran bu sergiyi siz de izleyebilirsiniz .

Bunun için buraya  TIK TIK lütfen.



16 yorum:

  1. Güzel bir sergiymiş. Annem de Sümerbank müdavimiydi eskiden.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zamanın yavaş aktığı, meyvelerin, sebzelerin başka koktuğu,komşuluğun, bayramların başka anlamlar taşıdığı, şikayeti az, tevekkül çok hayatın kadınlarından desenize.

      Sil
  2. Babam bir zamanlar Sümerbank'tan aldığı kumaşları satardı. Hey gidi günler.
    Sümerbank'ın kumaş, hazır giyim ürünlerine aşinayım ama porselenlerini kullanamadım hiç. Elimde olmasını isterdim.
    Sergi belki İstanbul'a da gelir. Araştırmak lazım.
    Bilgilendirme için ayrıca teşekkürler, sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aşinasınız o halde top top kumaşlardan yükselen "yeni" kokusuna. Ben o kokuyu çok sevıerdim.

      Sil
  3. Gerçekten de tam zamanda yolculuk olmuş. Hem de ne güzel olmuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel oldu Handan. Şubat ayında, sergi toplanmadan yine gideyim diyorum.

      Sil
  4. Ne güzelmiş.
    Çankaya deyince İzmir Çankaya sanıp umutlanmıştım ama Ankara'ymış :(
    Fotoğraflar için teşekkürler.
    Gonca

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Serginin mimarına bakılırsa İzmir de de düzenlenmesi çok olası Gonca.
      Bence nereye gitse çok ziyaretcitoplar zaten. Ben İzmir'i bilmem. Çankay mı var? İstanbuidaki Ulus, GOP.. gibi :))

      Sil
    2. Evet İzmir'de de Çankaya semti var :)

      Sil
    3. Eh, her ilde bir kaya tepesinde çan çalınmıştır nihayetinde. Bu kadar gayrımüslim vatandaşlarımız varken, yani o zamanlar...

      Sil
  5. Ankara'da olasydım kesinlikle gitmek isterdim bu sergiye. İyi ki sergiye gitmişsiniz Tülin Hanım.
    Tam bir nostalji olmuş. Özlemle andığımız Yıllar o yıllar! Rahmetli babaannem sümerbaktan aldığı pazenlerden ne hoş pijamalar ve elbiseler dikerdi. Yaz geldi mi çiçekli pazenden dikilirdi elbiselerimiz. Şimdi artık üretim yok, her şey özelleşti! ve sentetikleşti!. Teşekkürler Tülin hanım, sayenizde sergiyi gezmiş kadar oldum. Sevgilerle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Paylaşmanın güzelliği, sizin de benim kadar güzel duygular hissetmeniz değil mi? Blog yazmaktan vazgeçmemem hep bu yüzden :)
      Sevgilerle.

      Sil
  6. Tekrar gidecektik ama gidemedik :(

    YanıtlaSil