Burdur Sokakları

Fakir Baykurt Parkı

Mete Oğuz Han

Orhun Yazıtları 

Ah, yine buldum!

Asmaların sarıp sarmaladığı bu mütevazi evleri çok sevdim.

Çiçekler güzel olmasına güzel de, saksıya çizilen surat en güzel :)

Bence hane sahibi Beşiktaşlı :)

Dere boyu ceviz, kayısı ağaçları bu küçük şehre neşe katıyor.

Hava sıcak, ben yoruldum.

Yanında soluklanasım var.

Burdur'a geliş nedenim, küçük oğlumun bu kışlada gerçekleşecek yemin töreni idi.

Geçtiğimiz yaz bir büyüğün, bir küçüğün askerlik yemin töreni oldu. Ne mutlu!

Burdur Öğretmen Evi yine konakladığım adres oldu.

Seviyorum ben Öğretmen Evlerini. Anısı var.

Kocaman bir bahçe, ulu ağaçlar gölgesinde çay bahçeleri var.

Ve tören...

Burdur Gölü yurdumuzun en derin gölü. 300 bine yakın su kuşuna, endemik kuş türlerine ev sahipliği yapıyor ve ne yazık ki o da son yıllardaki iklim değişikliği nedeni ve yer altı sularının kötü kullanılması sonucu tehlike altında. Su çekilmesi geri dönülemez noktaya gelmiş.

Çok üzücü. Fotoğrafı aracın penceresinden çektim pek bir şey anlaşılmasa da yol boyu uzun bir süre bize eşlik etti.

Senenin ilk yedi ayında daha önce gitmediğim iki şehri gezebildim. 

Biri Hatay, biliyorsunuz günlerce yazdım, diğeri Burdur. Sevmek üzre mi bakıyorum nedir, her şehir hem aynı, hem çok farklı ama hepsi kalbime kazınıyor adeta. 

Burdur için bana günler yetmedi doğrusu. Ben, sokaklarını adımlamadan, parklarında oturmadan, yerel tatlarını arayıp bulup tatmadan, insanları ile sohbetler etmeden o şehri içime sindiremiyorum.

Sindirince de, kalbime kazımış oluyorum galiba.

Hal böyle olunca size bir kaç gün Burdur'u anlatır dururum artık.

Umarım benim kadar seversiniz siz de bu kayısı kokulu şehri.