Banuca'nın akıllara zarar güzellikte bir biblo rafı var biliyorsunuz.
Benimki de bu.
Çok eski ama...30Yıldan fazladır benimle birlikte.
Şehirden şehire,o duvardan bu duvara gezindi durdu.
Bakmayın fotoğrafa siz,şimdilerde fillerimi barındırıyor.
Bebeklerimin hepsini küçüğüm,gerçekten küçük olduğu yıllarda almıştı.
Şapkalı,çiftçi kılıklı olan benmişim.
Bordo kadife elbiseli Suziş,sarılı Yoncacık-incecik.
Mavilisi ise Ümit.
(Onlar bilir nedenlerini,birgün ben de anlatırım belki :))
Böyle anlatmaya devam ettikçe,ona da gelir sıra zaten)
çok hoş :)duvar şenlendiricisi..işte böyle şeyler evi ev yapan, sana sadece sana ait olduğunu hissettiren şeyler..:)baktıkça ,önünden geçtikçe gülümsetir insanı öyle değil mi??:))
YanıtlaSilBiri beni mi andı ne:))
YanıtlaSilO bebeklerin serisi var bende yaaa :))
Minicik şeyler ama ne çok anı taşıyorlar değil mi :)
Evet,Parmaren.
YanıtlaSilTaşınırken ilk toparladıklarım,itina ile sardıklarım sizin dediğiniz evimi yuva yapanlardır benim.
Seni çağıran bir post oldu,bak sen de geldin Banu ;)
Ne güzel eminim hepsinin bi manevi değeri vardır..
YanıtlaSilTülincim raf da içindekiler de güzelmiş.Bebekler ve kişilikleri de belli ki o kişilerle özdeşleşmiş:)
YanıtlaSilOlmaz mı yetenekciğim?
YanıtlaSilSeninle tanışınca benzerini bulayım,yanlarına koyarım Nat ;)