Yine Çankaya Belediyesi ÇSM den bir fotoğraf sergisi.Dün serginin son günüydü ve gidemezsem üzülürdüm doğrusu.
İyi ki kaçırmamışım,bu yıl en beğendiklerimden biri,belki birincisiydi çünkü.
Ali Öz 90 gün boyunca Tekel İşçilerinin Ankara daki direnişinde
gece gündüz onlarla birlikte olmuş bir gazeteci aynı zamanda.
Dün sergisinde tanıştım kendisiyle.Sadece onunla mı?
Yakın arkadaşı Greenpeace in sembolü olmuş sevgili Perihan Hanımla da.
Her ikisi de yaşsız insanlardan.Nasıl bir bilgi birikimi taşıyorlar küçücük bedenlerinde.
Nasıl bir sadelik ve sevecenlik...?
Şaşırırsınız.
Bu karede bir polis,bir çocuk,bir de ben varım.
Fotoğraf ne önemli bir belge...Son fotoğrafta seni gördüm:))
YanıtlaSilMerak ettim, mümkün olsa da gidebilsem..
YanıtlaSilDÜNYAYI VERELİM ÇOCUKLARA
YanıtlaSilDünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyliyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler
Nâzım HİKMET
içimden böyle yazmak geldi.