Cumartesi-Denizli

Hafta sonları Ankara da gezme, alışveriş ve eylem günleridir.(gezme ve alışveriş sevimsiz AVM lerde, eylemler sokaklardadır)
Ben kusur kalır mıyım? Eylem nerede, ben orada...
Hem temaya baksanıza;
"Kadın Cinayetlerine Son!" Şakası yapılacak konu değil elbet.
Yolumun üzerine çıkan bu acılı annenin konuşmasını ancak birkaç dakika dinleyebildim.
Burada özellikle yer verdim. Biraz cesaret hanımlar.Sesinizi çıkarın.Çıkaranlara da kulaklarınızı tıkamayın. Demek için.

*****************

AKM de Denizli Günleri.
Belli değil mi zaten.

Ben fotoğrafı çekip  geçtim, ötsün diye karşısında bekleyenler olduğunu sonradan öğrendim.
Ben de ne duruyorlar? diyordum.
Hayır, ötse ve ünü haksız değilse AKM nin her yerinden duyulacak zaten.
Bir inat ki...Ötmedi gitti.

Ben sadece bunları çekmişim.
Rahmetli Barıiş Manço'yu hatırlattı nedense. Gezip durduğu yerlerde hep bu çizmeler vardı ayaklarında değil mi? Ondandır .
Ne kıskanırdım onca seyahati...

Artık her şehir ürettikleri ve fuara getirdikleri ile birbirine benzemeye başladı.
Ben de sadece ayırıcı özellikleri görüntülüyorum.

Kapıda bizleri karşılayan horozla fotoğraf çektirmeyen yoktu.

Ben kusur kalmayım.Dedim.

Dokuma, havlu, peynir alanlara inat, Denizli den el yapımı bir bebekle döndüm eve.
Bebekte zaten bu Denizli li hanım gibi giydirilmemiş ama olsun.
Bakarız biz bir çaresine ;)

Bahçedeki bu ağacın adını bilen yazsın.
Ben sadece çiçeklerinin rengine vuruldum.Meyve verir, vermez bilmem.
Keşke hep böyle kalsa !

Keşke hep böyle kalsa, dediğimiz ne çok şey var hayatta değil mi ?