Günler Geçip Giderken

Yazın son günlerinde görümce gelmiş İstanbul dan. 

M. Akif Ersoy Evi nin önünde poz vermişiz :)

Hamamönü, Saman Pazarı, At Pazarı ..at gibi koşturmuşum o gün kadıncağızı.

Alp ile meşhur yürüyüşlerimizden birin sonunda Gençlik Parkı molasındayım.

Dünya kadar para harcanan, halkın oylaması sonucu yapımına karar verilen (hayır demiştim)

sahip olmayan şehirlerin kara yaslara bürüneceği su bilmem nesi. 

Fıskıyelerden birden tepelere yükselen sular, renkli ışıklar hepsi bu.

 Şehrin içinde göze çarpmayan bir ince uzun park burası.

Adliyenin hemen yan tarafından başlayıp opera binasına kadar uzanıyor.

Önünde EGO durakları. Karda, kışda, güneşde, yağmurda, ne çok beklemişliğim var 557 yi.

Seviyorum ben bu baskı kanaviçe kitlerini.

Bunu da sadece  pembe dağ sümbüllerini işlemek için aldım diyebilirim.

 Bir de pencere önündeki saksı çiçeklerini.

Sabah sabah sehpanın üzeri... Ev halkı uykuda, benim gözler pembe dağ sümbüllerinde.

Balkonda kutlama pastası.

Yine konuşurken çekmişler beni. 

Durun, bir ruj falan süreyim, bir güleyim n'olur ?

Sizede çocuklarınız böyle mi yapıyor? Yoksa benimkilerin bana bir garezi falan mı var ya ?

Gülümseyerek bitirelim mi?
Batu'nun amansız takiplerinden biri.
Lokum bu dafa ayakkabılıkda, pofuduk teklik teki gibi duruyor :)