Yolculuk Nereye Hemşerim ?

Hasta ve moralsiz bir gecenin ertesinde, sabahın erkeninde, plansız-programsız (hiç bana göre değil)

yola çıkarsanız. hadi itiraf edeyim, siz yabancı sayılmazsınız; evden kaçarsanız, yaninıza aldığınız kitabın kapağına bir bakın derim. Hani çantadan bu isimle bir kitap çıkarsa işin hiç bir ciddiyeti kalmıyor söyleyeyim :)

Dakka bir, gol bir ! 

Neyse efendim, daha önce bir kere gittiğim Ayvalık, benim Küçük Ev'in tam karşısına denk geliyor.

Yani körfezin bir kıyısı ben, diğeri o. Karşıdan karşıya bakışıp duruyoruz, eski zaman aşıkları gibi.

Biliyorum o bana gelemez, bari ben ona gideyim dedim düştüm yola.

Aklımda hiç bir şey yokken sanıyordum ama beyin acaip bir şey arkadaş. Daha önce ora ile ile ilgili neyi depolamışsam, oradaki bir kaç saat içinde tek tek hepsini döktü ortaya.

Sabah sabah çorba içmek nedir ya hu? Hiç sevmem, denemişliğim bile yok. Ama ben bugün gezginim, hava serin ve evden başka yerde bir şeyler yeme konusunda acayip huylarım var.

Sonra mı? Gelsin, ezogelin!

Aslında buraya Ayvalık Sokakları ya da Ayvalık Evleri başlığında bir yazı yazacak ve altına çektiğim fotoğrafları ekleyecektim. Çünkü denizi hiç çekmemişim. Bahçe, sokak fotoğraflarının içinden şöyle bir parça mavilik olarak göründüklerini saymazsak.

Başlayalım mı artık?

Benim gibi ucu açık bir yolculuğa çıksanız bile, siz siz olun sırt çantanız içine doldurduklarınızla 

bin kilo olmasın. Sonra bu sokaklar bitmiyor :)

Pansiyon olanlar,

terk edilmişliği gereksiz bir utanç gibi yüzlerine yansıtanlar,

pencere altında bulduğu küçücük bir toprak parçasını kendine bahçe edinenler,

gördüğüm en güzel Fransız Balkonu ile süslenen camlar....

İlle de taş evleri ile

sonunda denize kavuşan sokaklar.

Farklı bir bakış oldu Ayvalık'a.

Sakızlı dondurması, Girit leblebisi, (ki yapan bir tek yaşlı Giritli amcanın kızgın kumda kavurduğu ),

ünlü tostu.... hepsi yine çok güzeldi ama ben bunların yerine bir dahaki yazımda sizinle Ayvalık Antikacıları nı paylaşmak istiyorum.

Olur değil mi?

;))