Ankara'nın Mis kokulu Festivali - 2. Ekmek Festivali

Ben festival ve şenlikler arası mekik dokurken tarihler de karıştı gitti.

Sarı Yaz'ın son günlerinde Ankara Cern Modern de diyet bozduran, 

mide fesadı yaşattıran bir festival vardı. Ankara 2. Ekmek Festivali.

Ben ekmeksiz yaşayabilenlerden biri olmama rağmen, bütün gün çeşit çeşit dilimlerin,

-biri elimde, bir ağzımda, biri göz hapsinde- dolaştım resmen.

Mısır Unu değirmeni imiş bu sevimli şey.

Ninni gibi bir sesle çalışıp dururken, üstteki ağaç huniden pıtır pıtır dökülen mısır taneleri 

öğütülüp, size doğru altın zerrecikleri olarak akıyor öte yandan.

Bir de güzel kokuyor. toprak gibi, bereket gibi, nasıl anlatsam.... sahici bir şey gibi.

Kaptım bir paket, evde ekmeğini bile yaptım.

Ah, ah.... fuardan bu yana yine evde ekmek yapmaya başladım.

Bu hız beni gelecek seneye taşır kısmetse.

Fuar post modern fırıncı olarak bilinen Mine Ataman tarafından düzenlenmişti. 

Vakfıkebir  ekmeği ve de Trabzon milletvekili olmadan bir ekmek festivali olur mu?

Olmaz!

Almanya'nın peynirli kanepeleri ve tabii elmalı tartları vardı.

Bana standın önünde üç tur attırdı bu ikisi   :)

Taylandlıların ekmeği yokmuş    :o

Çok güzel hamur işleri vardı ama. Hele buharda pişen bizim tatarların çiğ böreklerine benzer bir şey yapmışlardı, soya fasulyeli falan... ben çok beğendim.

Bir yandan mis kokular, çeşit çeşit sunumlar, atölye çalışmaları,

 diğer yanda Latin müzikleri dinlemek harika bir gün geçirmeye yetiyor gerçekten.

Siyez buğdayından ekşi mayalı ekmek de vardı.

Bizim sevgili Sevinç hanım ve şurekası ise festivale neşe katanlardandı :)


****************

Neyi sevmedim?

Zaten ulaşımı zor demeyeyim ama ters bir yer olan Cern Modern de, alış veriş yapacağınız ihtimali yüzde bir milyonken, stant ücretleri bir kaç binden aşağı değilken, bir de girişin ücretli olması hoş değildi. Araç için ayrı, şahıs başı ayrı.... şık olmadı.
Kapıdan dönenler çoktu bu yüzden.

Bir de İsrail standının önünden geçerken" ay ben bunlara kızıyorum, tatmam bişeylerini" diyenler vardı. Tutup omuzlarından " kardeşim kültür farklı bir şey, hükümetlerin politakaları farklı" demek istedim. Bu çağda sap ile samanı ayıramayışımıza da üzüldüm ayrıca.

( Geçen gün Ani Harbelerini paylaştğım bir uluslar arası kültür platformuna iki Ermeni bayan hemen döktürmüş." Bunlar Ermeni yapıları, çok güzeller, bizim bunlar..." falan diye.

Ben de altına." Evet, harikalar gerçekten. Aynı yerde Selçuklu eserleri de var. Her ikisinin de taş işçiliği muhteşem. Dünyanın zenginliklerini ziyaret etmeniz için sizi de bekliyoruz." Diye yazdım. Tavır hemen değişti biliyor musunuz? Kalpler, öpücükler ....

Nedir yani kardeşim.
O senin, bu benim... Onlar da insan ellerinin, duygularının , hayatlarının ürünü.
Tıpkı Süleymaniye gibi, Ayasofya gibi, Göbekli Tepe gibi....)


****************

Bu da benim evde yaptığım, kuru kayısı ve gün kurusu kayısı ile tatlandırdığım ekmeğim.

İsrail standında tatmış ve bayılmıştım.

Laf aramızda, benimki daha güzel oldu galiba   ;=)

On yılı geçkindir zaman zaman evdeki ekmek makinesi ile ekmekler yaparım.
Zeytinli, kuru domatesli, ay çekirdekli, fındıklı, üzümlü, cevizli ve şimdi de kayısılı.
A, geçen akşam da peynirli otlu bir ekmek yaptım. Tallinn de peynirli ekmekler alırdım.
Ona öykünerek hazırladım ama aynı tat değildi maalesef   :(

Şimdi bir de kuru erikle mi yapsam ? hımmm.... başka? Başka....?

Var mı önerisi olan?
Nasılsa diyet miyet bende hak getire.


***********

Son olarak, mutfaktaki yardımcı aletleri asla kullanmak istemeyen, kalabalıklar nefret eden ama atmaya da kıyamayan ben, ekmek yapma makinesinin hakkını veriyorum.
Almayan, almayı düşünen herkese de tavsiye ediyorum.
Tertemiz, sağlıklı malzemelerle pişen ekmeğinizin evinizi harika kokutması da cabası.

Gidip bir mısır unlu, sütlü ekmek yapayım şimdi.

Verene hamd olsun,
Cumamız mübarek olsun sevgili dostlarım.