Barış Manço 81300 - Moda

Geçtiğimiz hafta ben Ankara dan, arkadaşlarım İzmit den gelip güzel bir İstanbul günü paylaştık.

Yazdan kalma derler ya, işte öyle bir günde Kadıköy sahilinde kahvaltı sonrası tramvayla Moda ya geçtik.
İstanbullu olan ben olduğuma göre, gezi programı bana aitti.

Aslında programımda iki müze, bir kilise vardı ama güzel rastlantılar sadece Barış Manço Evi, Moda sahilinde yürüyüş ve Kadıköy Balık Pazarında bir akşam yemeği ile sonlandı günümüz.

        

   Geçen yaz tadilatta olan ev barındırdığı binlerce anı ile karşıladı bizi.
Bir zamanlar bir yazı dizisi yapmış, sonra unutmuştum.
Bakın şimdi aklıma geldi. "her ev bir ömür" dü galiba adı. Evet, her ev bir ömür ama Barış'ın evi sanki birkaç ömrü barındırıyordu içinde. Bir sanatçının, bir koleksiyonerin, bir babanın, hatta bir tasarımcının...Hepsi birden.

Bir sürü fotoğraf çekmişiz ve ben hepsini görün istiyorum. Yine de benim kalbime ayrıca dokunan birkaç kare var. Bakalım mı?

    Kapıdan girince bir Su Perisi karşılıyor sizi.                                                                                           

Arkeoloji seven Barış Manço'nun giriş katındaki salonda birebir  bal mumu heykeli duruyor ünlü piyanosunun yanı başında ve canlı gibi bakıyor gözleri.

Bu evin her köşesi ince bir düşünüşün eseri.  

Vitrinler ya plak, ya gitar ya da yüzük formunda tasarlanmış. 

 

Kravatları :)

ünlü yüzükleri,

sahne kostümleri,

plakları, kasetleri,

kimselere el sürdürmediği, tozlarını kendisinin aldığı cam sürahi ve likör takımları,

çizmeleri, hatta kırbaç koleksiyonu,

biriktirdikleri ve kalbinde götürdükleri ile bir ömür....

 Uçak pisti desenli kravatı için, oyuncak bir uçağı, kravat iğnesi yapacak kadar şeker birinin ömrü.

Merdivenlere bastıkça notalar ses verecek sanıyor insan.

Köşkün alt katında "Şövalye Odası" var.

  

Yaşanan hiç bir şey boşuna değil, her köşesinde onun Belçika yıllarının izleri var.

Adam oldum mu Barış Abi?

Bu taht bir video klip çekiminde kullanılmadan önce bir köy evinin kapısıymış.

Tıpkı benim evdeki kocaman orta sehpam gibi.

 Benimki henüz bir çekimde baş rol alamadı ama kalbimde yeri ayrı. 

46 yıl.... Bazen birlikte doğduk sanışım bundan galiba :)

Kurşunlu vitraylarla süslü bu kış bahçesinde Kurtalan Ekspres kaplamış bir duvarı.

Hem birlikte oku, hem beraber çalış yıllarca.

Uzaklara git, yine de bırakma.... Ne çekti bu kızlar benden ya!

Masaları plak formunda, ferforje sandalyeli bir kafe vardı Kış Bahçesi'nde ama kapalıydı :(  Keyfini biz değil bu sarışın güzel patili sürdü bu yüzden.

Barış ve ilk 45 lik plaklarını birlikte yaptığı Les Mistigris ve Ben :)

O gün ne istesem olacakmış!

Sevgili Lale Manço ile karşılaştık. Önce müzenin bahçesinde,

Sonra da küçük oğlu Batıkan'ın işlettiği sahile yakın bir kafede uzun uzun, hayattan, kadın olmaktan, çocuklardan, ebeveynlerden.... saatler süren kadınca bir sohbete daldık.

Gün biterken

Barış Manço dan size bir selam getirdim, buraya bırakıyorum.

Barış'ı sevenlere.......

Dostluğu özleyenlere.........

********

Bir süredir Öykülü Fular instagramda.

"oykulufular" olarak yaşamına orada devam edecek inşallah.

Ziyaretinizden, orada da sizinle olmaktan mutluluk duyacağım.