Sevgili Serpil, yeni yıl hediyesi olarak İstanbul'u güzelim bir kutuya koyup yollamış bana.
O zaten hep bilir kalbimi neşeyle doldurmayı.Hep anlar gözlerimin neyi görünce dolacağını.
Bu kadar çok mu anlattım kendimi? Bu denli nasıl görebiliyor kalbimin içini bilemiyorum?
Oysa ne çok mesafe var aramızda,nasıl farklı yolların yolcularıydık yıllar yılı.
Hayat bazen ne güzel kesiştiriyor o yolları.
Hep böyle zamanlarda borçlu hissetmişimdir kendimi talihe.
Tüm acıttıklarını unutarak.
( Benim teşekkürüm de böyle işte.Ne yapayım,bir tek kelimeye sığmıyor ki mutluluk dediğin )