Yıllar öncesinin minik sehpa örtüleri,
kesilip dantellenip kahve masama örtü oldular.
Öyle küçüçük karelerin üzerine işlenmişimki,
bir zamanlar öğretmenler çocuklara sabrıda öğretiyormuş diye düşündürüyor.
Benim kuşağımdan olupda,elişi dersinde bu işlemeleri yapmayan yoktur herhalde.
Onları hayata karıştırmak,tuhaf bir ferahlık duygusu veriyor bana.
Benim kuşağımdan olupda,elişi dersinde bu işlemeleri yapmayan yoktur herhalde.
Onları hayata karıştırmak,tuhaf bir ferahlık duygusu veriyor bana.
Kendi el emeğinizle yarattığınız güzelim örtülere evinizin dekorasyonunda yer vermeniz ve en önemlisi de bu tür el işleriyle uğraşmaktan bu kadar keyif almanız ne güzel.
YanıtlaSiltülinciğim sen bana şimdi o mavi kısmı kesip yeni yerine monte etiğini mi söylüyorsun?
YanıtlaSilÇok güzel olmuş dantellerle birlikte iyi günlerde kullan...
Bencede sevgili guru.
YanıtlaSilYok fiammacığım.
2 küçük kare ve bir dikdörtgenden oluşan 3 parçadan 4 kare elde edip dantelle birleştirdiğimi anlatmaya çalışmıştım.
Aslında zeminde,dantel ipimde saman sarısı.
Fotoğraf net değil.
Demem o ki,gerçeği daha güzel :)
Benim de zamanında annemin kafama vura vura (daha çok sözle) ördürdüğü danteller var. Güzel olmadı diye çeyizime koymamıştıama şimdilerde, değişik örtüler yapıyor ucuna kenarına yerleştiriyor. Bana yaptıklarından daha güzel şeyler üretiyor. bunu ben örmemişmiydim dediğimde ise hı üç sene de bitirmiştin diye dudak büzüyor:)) Örtü çok güzel olmuş ellerinize sağlık, dantelin yeri bambaşka...
YanıtlaSilNe yazık ki o elişi derslerine ben yetişemedim Tülin abla, onun yerine annemden elişi dersleri aldım , pek bir marifetliymiş zamanında,elişi merakım annemden gelir yani
YanıtlaSilÖrtün çok hoş olmuş , altındaki tamamlayıcı örtünün şirinliğine ise söyleyecek söz bulamıyorum
Nasılda güldüm okurken Bilgeninannesi.
YanıtlaSilBüyükler böyle işte.Benimde çocuklarımı eleştirdiğim yanlarını başkalarına pek bir tatlı anlatırken buluyorum kendimi.
Hele bir ilk dantel örme hikayem var...Uzun bir yazı olur.
haklısın ,dantelin yeri bambaşka benim içinde.
Ne diyeyim Prenses,iyiki yetişmedin de diyebilirm hani.
YanıtlaSil12 Yaşındaki bizlere bebek zıbınından tut,çin iğne ,keten işi,bohça kenarları hatta etek diktirmişliği vardı sevgili Güniz Hocamın.
Bugün de her işi becerebilecekmiş gibi kendimi ortalara atmamın sebebi biraz da o özel kadındır.
Elin emeği gözün nuru sevgiyle harmanlanınca ortaya böyle güzellikler çıkıyor işte; ellerinize sağlık.Ortak zevklerimiz olmasına sevindim,sanırım siz Ankaradasınız,Kaleiçinden kim bilir ne güzellikler buluyorsunuzdur.İzmir'de antikacılar fazla turistik ve pahalı o nedenle pek fazla şey bulamıyorum ben.Ortak paylaşımlarda buluşmak dileğiyle.Sevgiler...
YanıtlaSilAnkara da Kale ve çevreside herşey geçmiş yıllara oranla fazla pahalı sevgili Colette.
YanıtlaSilHele her ayın ilk pazarı kurulan Ayrancı antika eşya pazarına gidenler ''aman ''diyormuş.
Ama ramazan ayında Gençlik Parkı içinde kurulan antikacı standlarında çok ucuz objeler vardı.
Gelirseniz bir gün yenilenen tarihi Hamamönünü gezeriz birlikte.
Seversiniz eminim ;=)